Νέοι νεκροί στα σύνορα

       Γυναίκες στα χιόνια πορεύονται. Γυμνές όπως οι ενοχές μας. Ανυπόδητες όπως οι ευθύνες μας. Πεινασμένες όπως οι καρδιές μας. 

       «Τι να γίνει ;» λέμε «Έτσι ο νόμος προστάζει.»  Νόμος κατά που φάνηκε φονιάς. 

      Θριαμβολογούσαμε. «Εξαρθρώθηκε σπείρα προαγωγών». Με το που έσβησαν τα φώτα, οι μαστροποί πλήρωσαν από τα αργύρια της ντροπής και αφέθηκαν λεύτεροι, ενώ οι κοπέλες γυμνές και άφραγκες συσκευάστηκαν στο Μεταγωγών και των κουλτουριάρηδων γραφιάδων, πετάχτηκαν στα σκουπίδια στα σύνορα. Ουκρανές, ρουμάνες, βουλγάρες οι μορφονιές που γίνονται στόχος για την εύκολη πλάκα μετά τη δική μας κάθαρση πέφτουν ξανά στους «αδίστακτους προαγωγούς». 

   Αναγκάστηκαν, είπαν, από τους προαγωγούς ή τη φτώχεια να επαναλάβουν το έπος του ‘40. Ματωμένη πορεία στα χιονισμένα βουνά των συνόρων με μόνα τους εφόδια την ελπίδα, με μόνη τους τροφή το σκληρό χιόνι. Τρεις μέρες πορεία σε θερμοκρασίες -10 βαθμούς Κελσίου. Δυο δεν άντεξαν, Η μια ήταν έγκυος, είπαν. Άλλες δυο νοσηλεύτηκαν με κρυοπαγήματα. Οι υπόλοιπες εξουθενωμένες μασουλούσαν ότι τους προσφέρθηκε, αναλογιζόμενες τη νέα επίσκεψη στο Μεταγωγών, τη νέα επιστροφή στη φρίκη. 

      Εμείς νίπτουμε τα χέρια και σε αυτό το έγκλημα. Πότε νάρκες, πότε φωτιά, πότε πνιγμός, πότε ανατροπή του φορτηγού, πότε τροχαίο, πότε θάνατοι από κρύο. Τώρα ο φιλόδοξος φράχτης στον Έβρο στήνεται για την Ευρώπη σε συνθήκες οικονομικής ένδειας από το υστέρημα των ελλήνων. Οι ιθύνοντες περήφανα μας βεβαιώνουν ότι πέτυχαν τα μέτρα και οι «δουλέμποροι» έχουν πανικοβληθεί. 

    Μα αν είναι να πεθαίνουν τόσοι λαθρομετανάστες καλύτερα να λείπουν τα μέτρα! Όπως μας συμβούλευε κι ο ΟΗΕ γερνάμε σαν Ευρώπη κι αφού δε γεννάμε ικανοποιητικά χρειαζόμαστε κατεπειγόντως εισαγωγή μεταναστών. Για την Ευρώπη κατ΄ευθείαν, όχι για την Ελλάδα πια. 

    Δεν πάει άλλο. Φυλακισμένοι στη δική μας καταδίκη του Ευρώ κλείνουμε τα μάτια στους νεκρούς, που σωρεύονται στο κατώφλι μας. Ως πότε; 

   Το αίμα τους θα στοιχειώσει τα υπερχρεωμένα μας παιδιά. Το φάντασμα του αγέννητου παιδιού που πάγωσε στο Μπέλλες θα μας πνίξει.

    Κι ενώ τώρα πια ξανά όλοι στο ίδιο καρυδότσουφλο της μετανάστευσης θα βουλιάζουμε, λαθραία ή νόμιμα.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου