H υποκρισία της πολιτικής της Ευρώπης στα πυρηνικά

Ομιλία στην Αίγινα της Μαρίας Αρβανίτη Σωτηροπούλου


22 Απριλίου 2009: Η Μαρία Αρβανίτη-Σωτηροπούλου, γιατρός βιοπαθολόγος, πρόεδρος της IPPNW Ελλάδας και ιδρυτικό μέλος της πρωτοβουλίας Καποδίστριας-Σπινέλλι-Ευρώπη, μιλάει στην προβολή του ντοκυμανταίρ France 3  “ΟΥΡΑΝΙΟ – ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΜΟΛΥΣΜΕΝΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ”, Oικία Καραπάνου, Αίγινα, (στο πλαίσιο της ‘Εβδομάδας του Γκιώνη’).

sotiropoulou2
H διογκούμενη πετρελαϊκή κρίση και οι ακόρεστες ενεργειοβόρες ανάγκες του «αναπτυγμένου» και «αναπτυσσόμενου» κόσμου οδήγησαν, όπως είχαμε προβλέψει από καιρό, στην άμβλυνση της συλλογικής μνήμης από τις συνέπειες του Τσέρνομπιλ και την αρχικά διαφήμιση και τελικά ξεδιάντροπη εφαρμογή σχεδίων επαναφοράς της πυρηνικής ενέργειας στην πρώτη γραμμή των εναλλακτικών λύσεων για το ενεργειακό. Τα πυρηνικά έφθασαν να προπαγανδίζονται σαν η μόνη διέξοδος για την κλιματική αλλαγή και στην Ευρωπαϊκή Ένωση επίσημα αντιμετωπίζονται σαν καλή λύση για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Από τη Ρωσία που προπαγανδίζει μικρά πλωτά πυρηνικά εργοστάσια σαν τη Λυδία λίθο για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών νησιών (όπως τα δικά μας στο Αιγαίο) μέχρι τη μεσολάβηση της τέως κας Σαρκοζί στην απελευθέρωση των Βουλγάρων νοσοκόμων από τη Λιβύη (με αντίτιμο την πώληση από τη Γαλλία πυρηνικής τεχνογνωσίας), από το παζάρεμα και τις απειλές των Αμερικάνων στη Β Κορέα για ν’ αγοράσουν από εκείνους και όχι τους Ρώσους ή τους Κινέζους μέχρι την ανακοίνωση κατασκευής πυρηνικών εργοστασίων στο Βιετνάμ, το πυρηνικό λόμπι μετά υποχώρηση λίγων ετών φαίνεται να κερδίζει τον πόλεμο.
Αυτή τη σιωπηρή συμφωνία όλων να προωθούν την αγορά των πυρηνικών έρχεται τη στιγμή ακριβώς που οι εξελίξεις στο Ιράν και τη Β. Κορέα και οι αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας αποδεικνύουν περίτρανα ότι όλα τα κράτη ξεκινούν με πυρηνικά εργοστάσια για να καταλήξουν στα πυρηνικά όπλα και ότι οι σημερινοί σύμμαχοι είναι συχνά οι αυριανοί εχθροί. Η πρόσφατη ανακοίνωση της CIA όχι μόνο για την ύπαρξη πυρηνικού οπλοστασίου στο Ισραήλ από το 1974, αλλά και για την εκχώρηση πυρηνικής τεχνογνωσίας σε χώρες όπως το Ιράν δείχνει την ξεδιαντροπιά των κυβερνήσεων που μέχρι χθες πεισματικά διέψευδαν την ύπαρξη πυρηνικών στην περιοχή τους και καταδίκαζαν το Βανούνου και όποιον υποστήριζε την αλήθεια. Η περιοχή των Βαλκανίων δεν ήταν δυνατόν να μείνει έξω από το παιχνίδι.
Οι πραγματικές ενεργειακές ανάγκες χωρών, που μόλις μπήκαν στην Ευρωπαϊκή σπατάλη, η ανευθυνότητα των παλιών πυρηνοκατόχων χωρών, που συνωθούνται μόλις οσμισθούν το ενδεχόμενο τέτοιας αγοράς, και η υποκρισία κυβερνήσεων όπως η ελληνική που αν και διατυμπανίζουν σε όλους τους τόνους ότι είναι κατά των πυρηνικών χειροκροτούν τους γείτονες (Βουλγάρους) όταν επεκτείνουν το πυρηνικό τους πρόγραμμα (αν και ακόμη διασπείρουν ραδιενεργά υλικά από τη διαχείρηση του παλιού επικίνδυνου Κοσλοντούι) ευθύνονται για τις εξελίξεις. Το 2009 βρίσκει την Ελλάδα κυκλωμένη από νέα πυρηνικά.
Στην Τουρκία όπου μετά πολλούς αγώνες σταμάτησε το κτίσιμο του Ακούγιου τώρα έχουν προγραμματισθεί τρεις νέοι πυρηνικού σταθμοί, η Βουλγαρία το καλοκαίρι ανακοίνωσε τη δημιουργία και νέων πυρηνικών μονάδων πλην του επαπειλούμενου προγραμματισμένου Μπελενε, η Αλβανία ανακοίνωσε την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου σε συνεργασία με τους Γάλλους, και η ΠΓΔΜ συνομιλεί με ευρωπαϊκές εταιρείες για να δημιουργήσει και εκείνη πυρηνικό σταθμό, ενώ και η Ρουμανία και η Αίγυπτος ανακοίνωσαν την πρόθεση τους για το θέμα.
Η πυρηνική ενέργεια εμφανίζεται σαν αναγκαίο κακό και η μόνη διέξοδος και οργανισμοί όπως η ΠΟΥ συγκαλύπτουν τα αποτελέσματα ιατρικών μελετών λόγω του ισχύοντος πρωτοκόλλου συνεργασίας της με την Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ). Η Εταιρεία μας συλλέγει υπογραφές υγιειονομικών για να αναγκάσει την ΠΟΥ να σταματήσει αυτή τη συνενοχή, η οποία έγινε ξεκάθαρη με τις μεταβαλλόμενες ετήσιες εκθέσεις για το Τσέρνομπιλ. Έτσι στην ανακοίνωση του 2005 είδαμε για πρώτη φορά την ΠΟΥ να υποστηρίζει την άποψη της ΙΑΕΑ ότι τα θύματα του Τσέρνομπιλ είναι μόνο οι 54 άμεσα νεκροί και 4.000 περιπτώσεις καρκίνου θυρεοειδούς σε παιδιά, διαγράφοντας το γεγονός της αύξησης των σχετικών ασθενειών από 15% σε 85% στη Λευκορωσία, από 10% σε 94,5% στην Ουκρανία και διαγράφοντας τους έμμεσους θανάτους και την ποικιλία των ασθενειών που εμφανίζονται σε εκατοντάδες επίσημες επιδημιολογικές μελέτες. Τα πρόσφατα ιατρικά δεδομένα όχι μόνο από το Τσέρνομπιλ αλλά και από στατιστικές σε περιοχές κοντά σε πυρηνικούς αντιδραστήρες στην Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία είναι τέτοια που να στηρίζουν την άποψή μας και υπάρχει το προηγούμενο των καπνοβιομηχανιών, που αναγκάσθηκαν να υποταχθούν μετά τη συσσώρευση τόσων δεινών στην υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων και την πειθώ των στατιστικών σε χρήμα, που προέκυψαν από τις ασφαλιστικές εταιρείες. Η περίπτωση των πυρηνικών είναι πολύ χειρότερη, αφού τα θύματα δεν ευθύνονται κατά οιοδήποτε τρόπο για την έκθεσή τους στη ραδιενέργεια και οι συνέπειες περνούν γονιδιακά και στα αγέννητα παιδιά τους. Όλοι συμφωνούν ότι η ραδιενέργεια προκαλεί σημαντική αύξηση όλων των τύπων καρκίνου και λευχαιμιών κυρίως σε παιδιά, αύξηση της περιγεννητικής και βρεφικής θνησιμότητας, μεγάλο αριθμό αποβολών, γενετικών ασθενειών και τερατογενέσεων, διανοητικές και νευροψυχικές παθήσεις, τύφλωση και παθήσεις του αναπνευστικού, καρδιοαγγειακού ουρογεννητικού και ενδοκρινών αδένων. Απλώς οι φίλοι της πυρηνικής ενέργειας υποστηρίζουν ότι αυτό είναι το τίμημα της προόδου.
Εμείς σαν γιατροί διαφωνούμε γιατί για μας, κανείς θάνατος και καμιά βλάβη δε θεωρείται «παράπλευρη απώλεια» και πιστεύουμε ότι η ανθρωπότητα οφείλει ν’ αναζητήσει διαφορετικό δρόμο για την επίλυση του ενεργειακού. Υπενθυμίζουμε ότι η ραδιενέργεια δεν έχει σύνορα και επηρεάζει τις μελλοντικές γενιές. Είναι ιατρικά ανεύθυνη η προώθηση της ασθένειας -εν προκειμένω μιας πανδημίας- στο όραμα της ευημερίας. Επιπρόσθετα υπενθυμίζουμε ότι τα πυρηνικά εργοστάσια τελικά δεν είναι ούτε φθηνά (30 χρόνια λειτουργίας με τεράστιο κόστος αποδόμησης των εγκαταστάσεων) ούτε ασφαλή, ειδικά σε σεισμογενείς ή υπανάπτυκτες χώρες. Τα πυρηνικά εργοστάσια αποτελούν την λεωφόρο κατασκευής πυρηνικών ή ραδιενεργών όπλων και ο κίνδυνος στοχοποίησής τους σε συμβατικό πόλεμο ή τρομοκρατική επίθεση δεν είναι αμελητέος. Υπενθυμίζουμε ότι οι βιομηχανικές πυρηνικές δραστηριότητες και οι ατμοσφαιρικές πυρηνικές δοκιμές προκάλεσαν μέχρι σήμερα παγκόσμια 500 εκατομμύρια αποβολές. 5 εκατομμύρια θανάτους νεογέννητων, 376 εκατομμύρια καρκίνους, 235 εκατομμύρια γενετικές βλάβες, 587 εκατομμύρια τερατογενέσεις, 5 εκατομμύρια διανοητικές καθυστερήσεις. Συνολικά πάνω από 1.5 δισεκατομμύριο άνθρωποι σκοτώθηκαν, παραμορφώθηκαν ή αρρώστησαν μέχρι σήμερα από την πυρηνική τεχνολογία. Το αντιπυρηνικό κίνημα πρέπει να ξυπνήσει επιτέλους από τη νάρκη και ν’ αγωνισθεί με το σθένος που είχε επιδείξει σε παλιότερες περιστάσεις, όταν πχ μας απειλούσαν με την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στην Εύβοια.

Αν δεν ενεργοποιηθούμε ΤΩΡΑ υπάρχει κίνδυνος σε λίγο κάποιοι να υποστηρίξουν ότι αφού έτσι κι αλλιώς απειλούμεθα από πυρηνικό ατύχημα των γειτόνων, γιατί να μην αποκτήσουμε κι εμείς πυρηνικά για να μην αγοράζουμε από εκείνους την ενέργεια. Αυτή θα είναι η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης. Πρέπει να σταματήσουμε αυτό τον κύκλο της υποκρισίας. Κανένα πυρηνικό εργοστάσιο εδώ ή σε γειτονικές χώρες δεν πρέπει να δημιουργηθεί.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Ο Τηλέμαχος από τη Δίβρη δεν έφυγε ποτέ

Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης