Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάρτιος, 2014

25 Μαρτίου 2014 στη Δίβρη

Εικόνα
25 Μαρτίου 2014 στη Δίβρη Σε αντίθεση με τη φυλακισμένη πριβέ παρέλαση της Αθήνας και φέτος στη Δίβρη, (Λαμπεία) του δήμου αρχαίας Ολυμπίας γιορτάσαμε πραγματικά με περηφάνια την εθνική μας επέτειο με πάνδημη συμμετοχή χάρη στη ζωντάνια των σχολείων. καταθεση στεφάνων Αρχικά στην πλατεία του χωριού στο χώρο των Ηρώων (υπάρχουν ένα ειδικά με τα ονόματα των αγωνιστών της Δίβρης κατά το 1821 και ένα για όλους τους νεκρούς των εθνικών αγώνων)  έγινε μνημόσυνη ακολουθία και χωρίς επισήμους κατάθεση στεφάνων από τους ντόπιους θεσμικούς φορείς. απαγγελία μαθητών Νηπιαγωγείου Ιδιαίτερα τρυφερή ήταν η παρουσία των ντυμένων με παραδοσιακές στολές παιδιών του Νηπιαγωγείου που είπαν ποιηματάκια και στο τέλος όλα μαζί φώναξαν την ανάγκη για Ειρήνη. Και τα παιδιά του δημοτικού σχολείου  φορούσαν παραδοσιακές στολές, ενώ τα παιδιά Γυμνασίου Λυκείου την κλασσική ασπρόμαυρη αμφίεση και στο τέλος όλα έψαλλαν το εθνικό ύμνο. τα παιδιά Νηπιαγωγείου Δημοτικού σχολείου

Από τον Σβάιτσερ και τον Ντούλευ στην Ιατρική βάσει ασφαλιστικών εισφορών

Εικόνα
Από τον Άλμπερτ Σβάιτσερ και τον Τομ Ντούλευ  στην Ιατρική βάσει ασφαλιστικών εισφορών Είναι γεγονός ότι και κατά τον 21 ο αιώνα η πλειοψηφία των κατοίκων της γης στερούνται στοιχειώδους ιατρικής περίθαλψης και ότι σήμερα ΜΚΟ όπως οι «Γιατροί χωρίς σύνορα» και οι «Γιατροί του κόσμου» έχουν αναλάβει αυτή τη δύσκολη αποστολή. Η Ιατρική σε αυτό το πεδίο είναι πρόσφατη κατάκτηση. Μόλις τον 19 ο αιώνα ξεκίνησε η στοιχειώδης περίθαλψη των τραυματιών πολέμου χάρη στις προσπάθειες της Φλόρενς Νάιτιγκέιλ στον πόλεμο της Κριμαίας και του Ερρίκος Ντυνάν μετά το Σολφερίνο, που οδήγησαν στην δημιουργία του Ερυθρού Σταυρού, που απέκτησε κύρος χάρη στην ουδετερότητα και την συμφωνία μη καταγγελίας των φρικαλεοτήτων πράξεων των εμπλεκομένων, που περιέχονται στο Καταστατικό του. Οι ιατρικές ΜΚΟ ( Medecins du Monde , Μ SF ) άλλωστε δημιουργήθηκαν από την ανάγκη των γιατρών, να δημοσιοποιούν όσα βλέπουν και να παίρνουν πολιτική θέση στα κοινωνικά προβλήματα, που αντιμετωπίζουν εξασκώντας

Η προφητική ταινία του Akira Kurasawa για το πυρηνικό ατύχημα

https://www.youtube.com/watch?v=I9guP2QDqEI

Ισλάμ: Φορέας ειρήνης ή κατακτητική δύναμη;

Εικόνα
Η Ευρώπη συγκλονίστηκε από τη δολοφονική επίθεση από φανατικούς ισλαμιστές  στο σατυρικό περιοδικό Charlie Hebdo  στην μήτρα του Διαφωτισμού, το Παρίσι (7-1-2015) . Η ελευθερία τη έκφρασης, -ακόμη και αν συχνά αποδεικνύεται πλαστή (αφού οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ υπαγορεύουν στους δημοσιογράφους τις απόψεις που προβάλουν)- είναι αδιαπραγμάτευτη πολιτισμική κατάκτηση για κάθε δυτικό άνθρωπο, όπως και η αφαίρεση ανθρώπινης ζωής σαν "τιμωρία" οιασδήποτε άποψης, οσοδήποτε ακραίας ή ακόμη και επικίνδυνης.  Οι δολοφονημένοι δημοσιογράφοι, που αντιστάθηκαν στις απειλές των φανατικών και πλήρωσαν με τη ζωή τους, είναι οι "μάρτυρες" του  Ευρωπαϊκού  Πολιτισμού, που σε αντίθεση με τους φανατικούς ISIS, δεν απαιτεί εκδίκηση, ούτε κλειστά σύνορα για να θριαμβεύσει.  Όμως οι πολιτικοί και οι απλοί πολίτες υπάρχει κίνδυνος να παρασυρθούν από την υστερία του μίσους, που αν και ξεκίνησε με τις πρώτες επιθέσεις της ΗΠΑ στο Ιράκ φούντωσε με την 11η Σεπτεμβρίου, για να εξαπλωθεί με

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (μελέτημα)

Εικόνα
Του κ. Νικολάου. ΑΡΒΑΝΙΊΌΥ, Καθηγητού Φιλολογίας Γυμνασίου Αρρένων Σύρου ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙ AM ΑΝΤΗΣ μελέτημα εν Σύρω 1961 "Επιτακτικό, ιερόν καθήκον μας επιβάλλει να προσφέρωμε κι' εμείς ένα ταπεινό κερί ευλάβειας και εθνικής ευγνωμοσύνης στο μεγαλύτερο πεζογράφο της νεωτέρας "Ελλάδος, στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη επί τη συμπληρώσει 53 χρόνων από του θανάτου του [1] . Ό μεγαλύτερος μαέστρος του αφηγηματικού λόγου —κατά τον Πρόεδρον της Ακαδημίας Αθηνών Σπ. Μελάν— προξενούσε από τα παιδικά μου χρόνια μιάν ανείπωτη συγκίνησιν. Δεν θα ξεχάσω, αλήθεια, την παιδική μανία μου, που, μόλις έπαιρνα καινούργιο αναγνωστικό, αμέσως έσχιζα τα τελευταία φύλλα του να δω αν είχε διήγημα του Παπαδιαμάντη, κι' αχόρταγα το διάβαζα, το ξαναδιάβαζα και νόμιζα, πώς ή λαχτάρα αυτή ήταν παιδική... Πέρασαν τα χρόνια, ανέβηκα στην έδρα, άσπρισαν τα μαλλιά, μα νοιώθω μιαν ακατανόητη συγκίνησι πάντα από τα έργα του Παπαδιαμάντη. Γι' αυτό τις μέρες και ώρες πού πρέπει