32 χρόνια από το Τσέρνομπιλ

                            

Η ενα
Η εναπόθεση του Ραδιενεργού Καισίου στην Ευρώπη το οποίο θα συνεχίσει να μας ακτινοβολεί τουλάχιστον επί 60 χρόνια μετά το ατύχημα

32 χρόνια από το Τσέρνομπιλ

32 χρόνια συμπληρώθηκαν από το πυρηνικό δυστύχημα στο Τσερνόμπιλ (26/4/1986).

Σύμφωνα με την μελέτη της IPPNW (2016) που αφορά το Τσερνόμπιλ  υπάρχουν πια ισχυρότατες ενδείξεις για μιαν αύξηση της θνησιμότητας στο γενικό πληθυσμό και μια 100% θνητότητα ανάμεσα στους εκκαθαριστές οι οποίοι εκτέθηκαν σε υψηλές δόσεις ραδιενέργειας.

Ειδικά τραγική είναι η μοίρα των χιλιάδων παιδιών, που γεννήθηκαν νεκρά ή πέθαναν κατά τη βρεφική ηλικία, που γεννήθηκαν με συγγενείς διαμαρτίες περί την διάπλαση ή που είναι αναγκασμένα να μεγαλώσουν με ασθένειες, τις οποίες δεν θα είχαν κάτω από κανονικές συνθήκες.

         32 χρόνια μετά την καταστροφή οι καρκίνοι και οι άλλες αναμενόμενες ασθένειες αυξήθηκαν δραματικά. Ο αριθμός των μη καρκινικών ασθενειών αυξήθηκε σε ποσοστό που δεν προβλεπόταν. «Νέα» συμπτώματα, όπως η πρόωρη γήρανση των εκκαθαριστών εμφανίστηκαν, προκαλώντας ερωτήματα για την επιστημονική ερμηνεία του φαινομένου.

     Οι γενετικές διαταραχές που έχουν σαν αιτία το Τσερνομπίλ θα συνεχίσουν να ταλαιπωρούν τον κόσμο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι περισσότερες εμφανίζονται μετά τη Δεύτερη και Τρίτη γενιά.

Μέχρι το 2050 χιλιάδες νέες αιτίες ασθενειών θα διαγνωσθούν που θα έχουν σαν αίτιο στην καταστροφή του Τσερνομπίλ.

             Η πιο αναμφισβήτητη στατιστική συνέπεια του ατυχήματος είναι το ένα εκατομμύριο λιγότερες γεννήσεις που καταγράφηκαν στην Ευρώπη μετά το Τσερνομπίλ.

Μόνο στην Ελλάδα σύμφωνα με τη μελέτη του Τριχόπουλου 23% των κυήσεων πρώτου τριμήνου τερματίστηκαν δηλαδή 2.500 επιθυμητές κυήσεις. Λέμε ευτυχώς, επειδή ενώ για τις τερατογενέσεις οι οποίες έχουν καταγραφεί σε όλη την Ευρώπη δεν υπάρχει στατιστική στην Ελλάδα, για τις Λευχαιμίες των παιδιών υπάρχει στατιστική (Ε. Πετρίδου) και αυξήθηκαν λόγω ενδομήτριας μόλυνσης κατά 2.6 φορές (σχεδόν τριπλασιάστηκαν).

 Οι επιπτώσεις από το Τσερνομπίλ εξακολουθούν να προκαλούν θύματα και θα συνεχίσουν για τουλάχιστον 60 χρόνια, όσο θα εξακολουθεί να ακτινοβολεί το Καίσιο, που αυτή τη στιγμή περιέχεται σε αυξημένες ποσότητες στα τρόφιμα όλης της Ευρώπης και θα αυξηθεί από το συνεχιζόμενο fall out της Φουκουσίμα.

Η Φουκουσίμα λαθεμένα συχνά θεωρείται σαν μια τραγωδία του παρελθόντος. Στην πραγματικότητα η ραδιενεργός έκλυση από τους 3 κατεστραμμένους αντιδραστήρες συνεχίζεται μέχρι σήμερα τόσο στην ατμόσφαιρα όσο και με τη μορφή 300 τόνων ραδιενεργού ύδατος που καθημερινά συνεχίζει να χύνεται στον Ειρηνικό ωκεανό μολύνοντας όλη τη θαλάσσια τροφική αλυσίδα μέχρι και τα ψάρια που καταναλώνονται ευρέως από τον άνθρωπο. Ας σημειωθεί ότι η κατανάλωση μόνο 500 γραμ μολυσμένων τροφίμων (όπως τα θαλασσινά που εξακολουθούν να μολύνονται στον Ειρηνικό) προκαλούν εσωτερική έκθεση  100 φορές μεγαλύτερη από την ετήσια επιτρεπόμενη δόση και 200 φορές μεγαλύτερη για τα παιδιά.

  Δεν υπάρχει ασφάλεια στα πυρηνικά. Από την εξόρυξη του Ουρανίου, τις πυρηνικές δοκιμές,  τις βόμβες, τα ατυχήματα, τα ραδιενεργά απόβλητα και τα όπλα Απεμπλουτισμένου Ουρανίου όλος ο επικίνδυνος κύκλος των πυρηνικών όπλων και εργοστασίων σε αμφίδρομη σχέση στραγγαλίζει την υγεία του πλανήτη μας.

Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ούτε πράσινη ούτε φθηνή ούτε ασφαλής.

Σήμερα που η Τουρκία ήδη κατασκευάζει νέα πυρηνικά εργοστάσια ρωσικής τεχνογνωσίας και ιδιοκτησίας σε πολύ σεισμογενείς περιοχές  στο Ακούγιου (όπου είχαμε καταφέρει να σταματήσουμε την προηγούμενη κατασκευή του καναδικού τότε αντιδραστήρα) και τη Σινώπη είναι η ώρα να ενεργοποιηθούμε ξανά.

 Καιρός να απαιτήσουμε ΤΩΡΑ τον τερματισμό αυτού του παραλογισμού. Αρκεί να αντισταθούμε όλοι στα οργανωμένα συμφέροντα, που προωθούν και εξακολουθούν να στηρίζουν την πυρηνική τεχνολογία και να στραφούμε στην εξοικονόμηση ενέργειας και στις ανανεώσιμες πηγές.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Πρόεδρος της “Πανελλήνιας Ιατρικής Εταιρείας κατά της πυρηνικής και βιοχημικής απειλής” (ελληνικός κλάδος της IPPNW)

         

                                                                                                                                                       ^{Δημοσιεύτηκε και σε}

      http://www.avgi.gr/article/10811/8857766/32-chronia-apo-to-tsernompil

Σχετική Συνέντευξη σε Πόλυ Χατζημάρκου στο ραδιόφωνο

Μαρία Αρβανίτη-Σωτηροπούλου: «Ούτε το Τσέρνομπιλ τελείωσε ούτε η Φουκουσίμα»

Η Μαρία Αρβανίτη-Σωτηροπούλου, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ιατρικής Εταιρείας κατά της πυρηνικής και βιοχημικής απειλής (ελληνικός κλάδος της IPPNW, στο δίκτυο της βραβευμένης με Νόμπελ Ειρήνης 2017 ICAN), μιλάει Στο Κόκκινο Ρόδου 103.7 και την Πόλυ Χατζημάρκου, με αφορμή τα 32 χρόνια από την πυρηνική καταστροφή στο Τσερνόμπιλ (26/4/1986).

Η κουβέντα με την κα. Αρβανίτη-Σωτηροπούλου ξεκίνησε από τη…Ρόδο, αφού μέσω του Αντιπυρηνικού Παρατηρητηρίου Μεσογείου (το οποίο έμπνεύστηκε και προήδρευσε από το 2005 ως το 2012 ο αείμνηστος Θανάσης Αναπολιτάνος), η Ρόδος πρωτοστάτησε με πολλές ακτιβιστικές εκδηλώσεις για να σταματήσει η κατασκευή του πυρηνικού σταθμού στο Ακούγιου.

«Είχαν γίνει πολλές εκδηλώσεις με ακτιβιστές από όλη τη Μεσόγειο και το είχαμε καταφέρει. Δυστυχώς είδαμε ότι με πολλές φανφάρες το  ξεκίνησαν ξανά, ο Ερντογάν με τον Πούτιν. Μακάρι και σήμερα να καταφέρουμε να συγκεντρώσουμε κόσμο κοντά μας κατά των πυρηνικών και υπέρ της ειρήνης» αναφέρει η ίδια σημειώνοντας ότι πρέπει να ξεκινήσουν και στα σχολεία επίσημα τα μαθήματα γι’ αυτά τα θέματα.

Θυμίζουμε ότι η Πανελλήνια Ιατρική Εταιρεία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και κατά της Πυρηνικής και Βιοχημικής Απειλής, ανήκει στο δίκτυο της ICAN η οποία βραβεύθηκε με Νόμπελ Ειρήνης τον Οκτώβριο του 2017.

Η ίδια επισημαίνει: «Όσοι και όσες είχαμε πρωτοστατήσει για τις αντιπυρηνικές συμφωνίες, είδαμε ότι τελικά υπήρξε μια στασιμότητα. Οι χώρες που κατείχαν πυρηνικά όπλα απαγόρευαν σε άλλες να κατασκευάσουν και αντί να μειώσουν τα δικά τους, είδαμε να τα εκσυγχρονίζουν. Είπαμε λοιπόν ότι έπρεπε να ισχύει ό,τι και με τα υπόλοιπα όπλα (χημικά, βιολογικά κλπ) και να απαγορευθούν τα πυρηνικά όπλα για όλους. Αυτό, ευτυχώς, πέρασε στις 7/7/2017 από την Ολομέλεια του ΟΗΕ. Ήδη έχουν υπογράψει αυτή τη Συνθήκη της πλήρους απαγόρευσης πολλές χώρες, δυστυχώς όμως υπάρχει ένα ισχυρό λόμπι από τις πυρηνοκάτοχες χώρες καθώς και τις χώρες που βρίσκονται στο ΝΑΤΟ. Δυστυχώς υπάρχει μια μεγάλη υποκρισία εδώ, όπως συμβαίνει και με τα χημικά όπλα. Κάποιοι έχουν υπογράψει τις διεθνείς συμβάσεις και παραταύτα διατηρούν χημικό οπλοστάσιο. Είναι οι ίδιες χώρες, για παράδειγμα, που τεκμηριωμένα πούλησαν χημικά όπλα και στον Άσαντ αλλά και στην αντιπολίτευση».

«Έχουν περάσει 32 χρόνια από το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ αλλά η Ευρώπη εξακολουθεί να παραμένει ραδιενεργά μολυσμένη αφού θα χρειαστεί πάνω από 60 χρόνια για να καθαριστεί το έδαφος από το καίσιο. Δυστυχώς λόγω των ανέμων, η Ελλάδα είχε δεχθεί περισσότερη ποσότητα ραδιενέργειας απ’ ότι άλλες χώρες που ήταν πιο κοντά στην περιοχή.

Επίσης, αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα εξακολουθεί να μολύνει με ραδιενεργά ύδατα τους ωκεανούς όλου του πλανήτη, με ασύλληπτες επιπτώσεις σε όλα τα έμβια θαλάσσια όντα, άρα κατ’επέκταση και στον άνθρωπο. Ειδικά για τα παιδιά, οι επιπτώσεις της ραδιενέργειας είναι δραματικές".

"Ευτυχώς παρατηρείται μία στροφή προς πιο οικολογικές μορφές ενέργειας αφού έχει αποδειχθεί ότι η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ούτε φθηνή ούτε ασφαλής ούτε «πράσινη» και, δυστυχώς, συνδέεται με τα πυρηνικά όπλα. Στις «πολιτισμένες» χώρες βλέπουμε ότι δεν χρησιμοποιείται για ενεργειακούς σκοπούς, δεν χτίζουν πυρηνικά εργοστάσια. Χτίζονται μόνο όπου σκοπεύουν να τη χρησιμοποιήσουν αργότερα και στρατιωτικά. Ο κίνδυνος υπάρχει. Παλιά λέγαμε ότι έχουμε πυρηνικά όπλα για να τρομάζουμε τους αντιπάλους, τώρα βλέπουμε ότι όλοι ανοιχτά προκαλούν ο ένας τον άλλον για το ποιος θα ρίξει πρώτος την πυρηνική βόμβα. Βρισκόμαστε σε μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση και πρέπει να προλάβουμε. Και τα ποσά είναι ασύλληπτα. 13 τρισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο ξοδεύονται στον κόσμο για στρατιωτικές δαπάνες. Το 5% αυτών των χρημάτων που πάνε στις στρατιωτικές βιομηχανίες θα μπορούσε να εξαλείψει την πείνα σε παγκόσμιο επίπεδο…».


http://www.stokokkino.gr/article/1000000000066197/Maria-Arbaniti-Sotiropoulou-Oute-to-Tsernompil-teleiose-oute-i-Foukousima