μάθετε για μένα


Η Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου γεννήθηκε το 1951 στον Πειραιά και κατάγεται από το Μεγαλοχώρι της Σαντορίνης. Μεγάλωσε στη Σύρο και τον Πειραιά, όπου τελείωσε τις γυμνασιακές της σπουδές και εργάστηκε μέχρι τη συνταξιοδότηση της.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το οποίο πήρε πτυχίο Ιατρικής Σχολής το 1974 και ειδικεύτηκε (1977) στη Μικροβιολογία (Βιοπαθολογία).  Το 1983 με υποτροφία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας μετεκπαιδεύτηκε στην Αγγλία, σε θέματα Ηπατίτιδας και AIDS. Εργάστηκε σαν ιδιώτης ιατρός και στα νοσοκομεία "Τζάννειο", Αντικαρκινικό "Μεταξά" (επιμελήτρια) και τον ΟΙΚΟ ΝΑΥΤΗ (επί πολλά χρόνια υπεύθυνη εργαστηρίων) απ' όπου συνταξιοδοτήθηκε το 2010.

Είναι παντρεμένη με τον παιδίατρο Σωτήρη Σωτηρόπουλο, εκδότη του Ιστορικού-Λαογραφικού περιοδικού "ΔΙΒΡΗ" και έχει τέσσερα παιδιά και τέσσερα εγγόνια.

Στα γράμματα πρωτοπαρουσιάστηκε το 1975 με το πρώτο της βιβλίο "Ιστορία δίχως όνομα" και έκτοτε έχει γράψει συνολικά 14 βιβλία (διηγήματα, μυθιστορήματα, πεζογραφήματα, δοκίμιο, μυθιστορία, παιδικά αφηγήματα):
Ιστορία δίχως όνομα (διηγήματα) 1976
Αλίμονο στον άπατρι (διηγήματα)1981
 Θηλυκός άνθρωπος (διηγήματα) 1982
Ιφιγένεια εν Ελλάδι (μυθιστόρημα) 1984, 1986
Το φως του κόσμου (μυθιστόρημα) 1987
Γρηγόρης Λαμπράκης, ο πρωτοπόρος ειρηνιστής γιατρός (μελέτη) 1988
Η ώρα της σιωπής (μυθιστόρημα)  1989
Πάνω από τον 38ο Βόρειο παράλληλο (ταξιδιωτική μυθιστορία) 1991
Στη σοφία της άγνοιας δόξα (ποιητικά πεζογραφήματα) 1993
Οι ιστορίες του μικρού Αλέξανδρου (παιδικό αφήγημα) 1993
Ο παππούς από την Οντέσα (διηγήματα) 1995
Ονείρου απατηλότερα (μυθιστόρημα) 1996
Επί πτερύγων ανέμων (επιφυλλίδες δημοσιευμένες στα «εξ αφορμής» της εφημερίδας ΑΥΓΗ) 1999
Παρασύνθημα Λαμπράκης (μελέτη) 2003
Το λογοτεχνικό της έργο έχει κριθεί πολύ ευνοϊκά από εξαιρετικές προσωπικότητες των Γραμμάτων και έχει τιμηθεί με σημαντικά λογοτεχνικά βραβεία. Την περίοδο 1989-1993 διηύθυνε το Ιατρολογοτεχνικό περιοδικό "ΚΑΣΤΑΛΙΑ".

Παράλληλα με την επιστημονική και λογοτεχνική ενασχόλησή της, η Μαρία Αρβανίτη-Σωτηροπούλου έχει να επιδείξει πλούσια κοινωνική δράση με τη συμμετοχή της στα κινήματα Ειρήνης και Πολιτισμού.

  Από το 1992 μέχρι σήμερα είναι πρόεδρος της "Πανελλήνιας Ιατρικής Εταιρείας Προστασίας Περιβάλλοντος και κατά της Πυρηνικής και Βιοχημικής Απειλής" που αποτελεί τον Ελληνικό κλάδο της βραβευμένης με Νόμπελ Ειρήνης (1985) "International Physicians for the Prevention of Nuclear War" (ΙPPNW). Διετέλεσε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΙPPNW και μέλος του Ευρωπαϊκού  κλάδου. Με την ιδιότητα της αυτή πραγματοποίησε δύσκολες και σημαντικές αποστολές στην Τουρκία, Αλβανία, Ιράκ και Γιουγκοσλαβία σε λίαν κρίσιμες περιόδους (΄Ιμια, πόλεμος στο Κόσοβο, Βελιγράδι, Βαγδάτη κ.λ.π.). 

    Από το 1991 συνεργάζεται με την οργάνωση PEACE BOAT για την διοργάνωση εκδηλώσεων κατά τις  τουλάχιστον ετήσιες επισκέψεις του «Πλοίου της Ειρήνης» στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια των παγκόσμιων ταξιδιών του.

     Από το 2007 είναι αντιπρόσωπος της βραβευμένης με Νόμπελ Ειρήνης 2017 ICAN και παραβρέθηκε στο Όσλο αντιπροσωπεύοντας την Ελλάδα στην τελετή παραλαβής του βραβείου από την οργάνωση.

    Το 1995 πήρε βραβείο Ειρήνης Ιπεκτσί (Ελληνο-Τουρκικής φιλίας).

Το 1996 εξελέγη 3η "Ελληνίδα Γυναίκα της Ευρώπης" στον ομόλογο θεσμό. 

  Το 2000 Τιμήθηκε με το  δημοσιογραφικό βραβείο “Χρυσό πενάκι - Παύλος Παλαιολόγος”.

  Το 2013 τιμήθηκε με το βραβείο γυναικείας κοινωνικής προσφοράς “Αλίκη Γιωτοπούλου Μαραγκοπούλου”

   Είναι γενική γραμματέας του «Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισμών κατά της Παγκοσμιοποίησης»

Είναι αντιπρόεδρος του Ιδρύματος «Σταύρος Καλλέργης».

  Είναι αντιπρόεδρος της Επιτροπής για τους πυρηνικούς κινδύνους του "Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τα ανθρώπινα δικαιώματα".

   Αρθρογραφεί σε μεγάλης κυκλοφορίας αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά πάνω σε θέματα υγείας, κοινωνικά, γυναικεία και ιδιαίτερα ενημέρωσης γύρω από την πυρηνική, βιολογική και χημική  απειλή.


Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο γιος σου στο Ναυτικό

Ο Τηλέμαχος από τη Δίβρη δεν έφυγε ποτέ

Τα Λουβιάρικα της Σαντορίνης